"Η δύναμή σου πέλαγο κι η θέλησή μου βράχος"

Ο ποιητής παρομοιάζει τη δύναμη των εχθρών με πέλαγο. 'Όπως το πέλαγος είναι αχανές και μοιάζει ατελείωτο, έτσι και ο στρατός των Τούρκων. Υπερισχύει κατά πολύ αριθμητικά από αυτόν των Ελλήνων. Όπως το πέλαγο είναι ορμητικό και μανιωδώς χτυπάει με δύναμη πάνω στο βράχο, έτσι και ο τούρκικος στρατός, εκμεταλλευόμενος τη σωματική υπεροχή απέναντι στον ελληνικό που έχει, ετοιμάζεται να επιτεθεί βίαια. Στην έννοια "βράχος" αντικατοπτρίζεται η ψυχική δύναμη των Ελλήνων. Όπως ο βράχος παραμένει σταθερός και υπομένει τα χτυπήματα του πελάγου, έτσι και οι Έλληνες. Όντας ακέραιοι χαρακτήρες αντιστέκονται στους πειρασμούς, ξεπερνούν τις δυσκολίες, παραμένουν ακλόνητοι, ζωσμένοι με υπομονή για να αντέξουν τα χτυπήματα των εχθρών και των κακουχιών. Στο συγκεκριμένο στίχο δηλαδή, βλέπουμε ο ποιητής να τηρεί τέλεια ισορροπία αντιπαραθέτοντας το προσόν του εχθρού, που είναι η σωματική δύναμη, με το προσόν των Ελλήνων, την ψυχική δύναμη.
Φέλη

(Φωτογραφία: η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου κατά τη δύση)