Στο τρίτο μέρος του β' σχεδιάσματος, τον πυρήνα αποτελεί ένα ηχητικό φαινόμενο, ο ήχος της σάλπιγγας. Έτσι, ο ποιητής επιχειρεί να δώσει στον αναγνώστη την αίσθηση και την εικόνα του ήχου αυτού και παράλληλα να μεταδώσει τον απόηχο του φαινομένου, αξιοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητες της ίδιας της γλώσσας. Αρχικά αναφερόμενος στον ξέπνοο ήχο της σάλπιγγας των Μεσολογγιτών, χρησιμοποιεί τη μετοχή "χαμένη" και το επίθετο "οκνή" για να χαρακτηρίσει τη σάλπιγγα. Στο στίχο "γέλιο... γεννιοβολιέται", ο ποιητής παρουσιάζει την οξυμένη λόγω της έκρηξης της ομορφιάς της φύσης διάθεση επίθεσης του εχθρού με την επανάληψη φθόγγων που σχηματίζονται από το σίγμα και άλλα σύμφωνα, δημιουργώντας μέσω της παρήχησης ένα ιδιαίτερα δυνατό σύνολο. Αποδίδεται έτσι η όλη ένταση και ανυπομονησία του εχθρού, όχι μόνο μέσα από τις λέξεις αλλά και την ίδια τη δομή της γλώσσας. Στη συνέχεια, η συσσώρευση επιθέτων που περιγράφουν την κατάσταση στο εχθρικό στρατόπεδο, αλλά και των φθόγγων, που αντιτίθεται με την απλότητα και τη θρηνητική διάθεση της γλώσσας, όταν περιγράφεται η κατάσταση στο Μεσολόγγι, επιτυγχάνει να αποδώσει την ένταση αλλά και τις διαφορετικές διαθέσεις ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα. Επιπλέον, όταν ο ποιητής γράφει "βαρώντας γύρου ολόγυρα", μας μεταδίδει την αίσθηση του κλοιού που στενεύει μέσα από τον ήχο. Τέλος, στον τελευταίο στίχο, για να αναπαραστήσει τον τρόμο που προκαλεί ο μανιασμένος και περιπαιχτικός ήχος της σάλπιγγας του εχθρού στους εξουθενωμένους Μεσολογγίτες, αξιοποιεί στην παρήχηση την τραχύτητα του συμπλέγματος 'τρ'.
Μάριος
Μάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου